Նյութափոխանակություն հանգստի վիճակում – սա ցույց է տալիս էներգիայի այն քանակը, որը մեր օրգանիզմը ծախսում է, երբ մենք հանգիստ վիճակում պառկած են անկողնում և ոչինչ չենք անում։ Այն կախված է ֆիզսված հանգամանքների համախումբից, ինչպիսիք են՝ սեռ, հասակ, գենետիկ առանձնահատկություններ և այլն, և այստեղ քիչ բան է հնարավոր փոխել։

Բացի սա, կան նյութափոխանակություն ևս 3՝ ակտիվ, փուլեր։ Ամբողջ քննարկումը նյութափոխանակության այս 3 փուլերի մասին է, որոնք հնարավոր է «արագացնել» կամ «դանդաղեցնել» որոշակի սնունդ օգտագործելով և ֆիզիկական վարժություններ կատարելով։

Առաջին փուլը դա նյութափոխանակությունն է՝ սնվելու ժամանակ։ Պարզվում է, որ ծամելու և կուլ տալու ընթացքում մենք նաև որոշ քանակով կալորիաներ ենք այրում(1 օրվա նորմային 10% -ը)։ Սա կոչվում է «սնունդի ջերմային ազդեցություն»։ Այդ գործընթացը հնարավոր է փոքր ինչ արագեցնել՝ որոշակի ըմպելիքներ օգտագործելով, ինչպիսիք են՝ սուրճը և կանաչ թեյը, կամ շատ սպիտակուցներ և կծու չիլի ուտելով։ Սակայն այս եղանակով հնարավոր չէ նույնիսկ 1 կիլոգրամ նիհարել, քանի որ այս գործընթացի առավելագույն արդյունքը մի քանի գրամն է։ Նյութափախանակությունն արագեցնող մթերքների ազդեցությունը աննշան է։

Ավելի լավ է միանգամից անցնենք կալորիանե այրելու երկրորդ փուլին՝ շարժմանը։

Յուրաքանչյուր շարժում՝ անկախ նրանից թէ ինչպիսի, ստիպում է ձեզ էներգիա ծախսել։ Սա նյութափոխանակության երկրորդ փուլն է՝ նյութափոխանակություն ֆիզիկական ծանրաբեռնվածության ժամանակ։

Դրանից հետո գալիս է երրորդ փուլը՝ մենք գտնվում ենք հանգստի վիճակում, իսկ կալորիաները շարունակում են այրվել։ Այսինքն, նիհարելու տեսանկյունից, մարզվելուց հետո պառկելն ավելի արդյունավետ է, քան մարզվելուց առաջ պառկելը։ Սա անվանվում է «թթվածնային պարտք», այն է՝ ֆիզիկական ակտիվությունն արդեն նվազել է, սակայն օրգանիզմում գտնվող թթվածինը իներցիայով շարունակում է ավելի արագ տեմպերով այրել կալորիաները։

Այսպիսով, եթե դուք ցանկանում էք նիհարել, ապա նշանակություն ունեն նյութափոխանակության միայն վերջին երկու փուլերը։

Ֆիզիկական ծանրաբեռնավածության տեսակը նույնպես կապ ունի։ Օրինակ՝. շատերը մտածում են, որ ուժային մարզումներ՝ ծանրաքարերով և այլ ծանրություններով, հնարավորություն են տալի ավելի արդյունավետ կերպով այրել կալորիաները, սակայն հետազոտությունները հերքում են այս տեսակետը։ Բանն այն է, որ մեր օրգանիզմի տարբեր օրգանները և մարմնի տարբեր մասերը տարբեր քանակով կալորիաներ են այրում, իսկ մկանները՝ իրենց այրած կալորիաների քանակով, նույնիսկ մոտ չեն առաջին հորիզոնականին։ Օրինակ՝. մարդու ուղեղը ավելի շատ էներգիա է ծախսում, քան մարդու երկգլուխ մկանները(бицепс):