Այսօր ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը քաղաքացիական ավիացիայի կոմիտեի նախագահ նշանակեց Տաթևիկ Ռեւազյանին:
Քաղավիացիայի նոր նախագահը 30 տարեկան է, ծնվել է Երևանում: 1993 թվականին ընտանիքով տեղափոխվել են Դանիա: Դանիայի Կոպենհագեն քաղաքում է մեծացել Տաթևիկ Ռեւազյանը: Մագիստորսի երկու աստիճան ունի՝ Ստոկհոլմի տնտեսագիտության դպրոցում սովորել է միջազգային կառավարում, երկրոդ մասնագիտությունն է՝ Նորարարության բիզնեսի զարգացում եւ կառավարում:
- Տաթևիկ, ի՞նչ մասնագիտացում ունեք եւ մինչ այս ինչո՞վ եք զբաղվել:
- Եթե ուսանողական տարիներն էլ հաշվի առնենք՝ ավիացիայի ոլորտում համարյա տասը տարվա փորձ ունեմ: Կոպենհագենի օդնավակայանում եմ աշխատել, «Կառավարական ազդեցությունը օդանավակայաններում» թեմայով թեզ եմ գրել, համեմատել եմ «Զվարթնոց» եւ «Կոպենհագեն» օդանավակայանները: Աշխատել եմ momondo ընկերությունում՝ ցանց է, որտեղ ավիատոմսերի գներն են համեմատում: Սկզբում զբաղվում էի ռուսական շուկայով, իսկ դրանից հետո, արդեն միջազգային մակարդակով, աշխատում էի բոլոր մեծ պարտնյորների հետ: Մինչ այս FLYR-ում էի աշխատում: Ինձ համար այնտեղ աշխատելը շատ հետաքրքրիր էր, որովհետև մի փոքր ուսումնասիրելով՝ հասկացա, որ այնտեղ ամբիցիոզ մարդիկ են աշխատում: Ինձ առաջարկեցին, որ իրենց ավիաընկերությունների արտադրանքը ներկայացնեմ: Նրանք ուզում էին, որ Եվրոպայում օֆիս բացեմ, ես էլ բացատրեցի, որ դեռ թիմ չունեմ, առաջարկեցի Երևանում թիմ ստեղծել, ասացի՝ ձեզ համար ի՞նչ տարբերություն՝ ես Կոպենհագենում եմ նստած աշխատում, թե՞ Երևանում: Ուզում էի տեղափոխվել այստեղ, իրենք ինձ թույլ տվեցին: 2017 թվականից ես Հայաստանում եմ ապրում: Հայաստանում ինժեներական թիմ հավաքեցինք, հիմա հինգ հոգանոց թիմ ունենք:
- Իսկ քաղաքացիական ավիացիայի կոմիտեի նախագահը դառնալու առաջարկն ինչպե՞ս ստացաք:
- Ուզում էի աշխատանքային խումբ ստեղծել եւ կողքից կամավորական ձևով օգնել, ուղղություն ցույց տալ քաղավիացիային եւ «Զվարթնոց»-ին: Միակ միտքը դա էր: Երբեք մտքովս չէր անցնի, որ ինձ առաջարկ կարվի, որ ինքս այդ գործով զբաղվեմ: Մինչ այդ էլ կամավորական ձևով իրենց օգնել եմ, որովհետև ուզում էի, որ Հայաստանի ավիացիան զարգանա: Գնացի Կառավարություն՝ հանդիպման, որպեսզի ներկայացնեմ աշխատանքային խումբ ստեղծելու իմ գաղափարը, հանդիպեցի փոխվարչապետ Տիգրան Ավինյանի հետ, խնդրեց ինքնակենսագրականս ուղարկեմ: Ուղարկելուց հետո, մոտ վեց անգամ հանդիպել եմ իրենց, այնպես չէր, որ հեշտ, առանց ոչ մի բանի ստացվեց: Ինձ լիքը հարցեր են տվել, օրինակ, թե ինչպես եմ ես պատկերացնում ոլորտը, ինչպես եմ ուզում այն զարգացնել: Ես ներկայացրեցի եւ՛ Հայաստանում եւ՛ դրսում իմ փորձը: Մանրամասն խոսել ենք:
- Վարչապետնի հետ հանդիպում ե՞րբ եք ունեցել:
- Ինքնակենսագրականս ուղարկելուց հետո երկու անգամ հանդիպել եմ վարչապետին: Սկզբի խոսակցությունից հասկացա, որ ես իրենց հետաքրքրել եմ եւ որ կարող եմ ինչ-որ դեր խաղալ այդ ոլորտում, բայց մինչև վերջ չգիտեի, որ այս պաշտոնի համար է: Վարչապետի հետ երկրորդ հանդիպման ժամանակ ինձ առաջարկեցին եւ ես համաձայնվեցի:
- Ի՞նչ եք կարծում՝ գլուխ կհանե՞ք: Մտահոգություններ չունե՞ք՞
- Ինչպե՞ս չունեմ: Յուրաքանչյուր ոք, եթե հարգում է իր ոլորտը, ինչքան էլ փորձ ունենա ու խելացի լինի, պետք է հասկանա, թե ինչքան բան չգիտի: Վերջին շաբաթում ես Դանիայում էի, ժամանակս անցկացրել եմ այնտեղի ավիատորների հետ, եւ շատ ճիշտ կլինի, որ խորհուրդ տվողներն ու օգնողները ոչ միայն Հայաստանից լինեն, այլեւ դրսից: Այնպիսի մարդկանց հետ եմ առնչություն ունեցել այնտեղ, որոնք բարձր ցուցանիշներ են գրանցել ոչ միայն Դանիայում, այլեւ միջազգային մակարդակում: Ինձ դա հանգստացնում է, որ նման մարդիկ կան իմ հետևում, որ ես ինչ-որ հարց ունենամ՝ կարող եմ իրենց զանգել:
- Անահնգստություն ունե՞ք տեղի թիմի հետ համագործակցելու հետ կապված:
- Հիմնական մտահոգությունն այն է, որ կան ավիատորներ, որոնք մտածում են, որ ավիացիան մի ուղղությամբ միայն կարող է զարգանալ, այն է՝ Կառավարությունը պիտի պարտադիր ներդրում կատարի: Կան ավիատորներ՝ 21-րդ դարի մտածելակերպով են առաջնորդվում եւ մտածում են, թե որ մոդելը կաշխատի, ներդրումը, որ արվում է՝ կաշխատի՞, թե ո՛չ: Ես ավելի մոտ եմ վերջին տարբերակով աշխատելուն: Մտածում եմ՝ միայն այդ ուղղությամբ են հնարավոր որոշակի անհամաձայնություններ: Լրիվ դեպի բիզնես գնալը սխալ է, լրիվ կառավարական կողմ գնալն էլ է սխալ. պետք է միջին մոտեցում գտնենք՝ համատեղ: