Դեռ մանկուց մեզ վախեցնում էին սարսափելի արտահայտությամբ` աղը սպիտակ մահ է: Այդ պատճառով նրանք, ովքեր փորձում են ճիշտ կենսակերպ վարել, խուսափում են աղի օգտագործումից` ուտելիքի մեջ ավելացնելով շատ քիչ քանակությամբ աղ: Սակայն որքանո՞վ է դա համապատասխանում իրականությանը:
Աղի օգտագործման օրական չափաբաժինը կես թեյի գդալ է: Միաժամանակ պետք է հիշել, որ այդ ծավալը հաշվի է առվնած օրական 2 լիտր ջուր խմելու դեպքում: Այս համամասնության պահպանումը կանխում է ջրազրկումը, կարգավորում է թթվա-ալկալիական հաշվեկշիռը օրգանիզմում:
Բացի այդ ջրի և աղի հավասարակշռված օգտագործումը հյուսվածքները սնում է թթվածնով:
Աղը օգնում է նաև հանել ասթմատիկ նոպաները: Սկզբից պետք է խմել 2 բաժակ ջուր, այնուհետև լեզվին մի քանի հատիկ աղ դնել: Երբ դրանք հալվեն՝ նոպան կդադարի:
Ստամոքսի խանգարումը, ինչպես նաև ծանրության զգացողությունը սնունդ ընդունելուց հետո կարող են լինել աղի պակասի նշան, քանի որ աղը մեծ մասնակցություն է ունենում նյութափոխանակության մեջ: Համարվում է, որ աղի չափավոր օգտագործումը կանխում է վարիկոզի և անոթային ցանցերի առաջացումը:
Աղը նաև օգտագործում են մազաթափության դեմ: Խոշոր աղը պետք է քսել գլխի մաշկին՝ շաբաթը մեկ անգամ և լվանալ գոլ ջրով՝ առանց շամպունի օգտագործման: Այսպիսի բնական սկրաբը խթանում է մազի սոխիկները, արագացնում մազերի աճը, կանխում տարիքային մազաթափությունը: