ԴՈՒՔ ԽՈՍԵՔ ՓԱՇԻՆՅԱՆԻ ՏՂՈՒ ՄԱՍԻՆ, ԵՍ ԿԽՈՍԵՄ ՔՅԱՐԱՄԻ ԵՂԲՈՐ ՄԱՍԻՆ, ՈՐ «ՔՆՈՒՄ ԷՐ ԶՈՀՎԱԾ ԵՂԲՈՐ ԿԱՐԱՎԱԹՈՒՄ»

Մեր Քյարամը։ Ո՞վ չգիտի նրա պատմությունը։ Ո՞վ չգիտի, որ հայրը չդիմացավ ցավին ու բռնեց․․․ որդու հավերժի ճանապարհը։ Ո՞վ չգիտի, որ նրա մայրը թարմ ծաղիկներ է դնում Զինվորների հուշաքարերին, վերջում նոր մոտենում տղայի սպասումից սառած շիրմաքարին․․․ Ո՞վ չգիտի, որ Քյարամի հայրը մահից առաջ ասել է՝ Քյարամիս փոքր եղբայրը պիտի ծառայի նույն պոստում, նույն չաստում, նույն դիրքում, քնի «նույն կարավաթում, որում քնել է Քյարամը․․․»։